Արմինֆո. Հայաստանի Հանրապետության տնտեսության աճը միջնաժամկետ հեռանկարում կձգտի տարեկան 5 տոկոս պոտենցիալ մակարդակին։ Այս մասին ասվում է Հայաստանի վերաբերյալ մակրոտնտեսական տեսության մեջ, որը պատրաստվել է ԵԱԶԲ վերլուծական աշխատանքի տնօրինության կողմից:
Տեսության հեղինակները սպասում են, որ 2019 թվականին Հայաստանի ՀՆԱ-ի աճի տեմպը կարագանա մինչեւ 6,5 տոկոս ՝ լեռնամետալուրգիական ոլորտում արտադրության վերականգնման, ինչպես նաեւ սպառողական պահանջարկի ընդլայնման հետ կապված: Նախորդ կանխատեսման համեմատ (2019 թ. ապրիլ) գնահատումը բարձրացել է 1,2 տոկոսային կետով, ինչը բացատրվում է, ավելի արագ, քան սպասվում էր, գունավոր մետաղների հանքաքարերի արդյունահանման եւ բնակչության սպառողական ակտիվության վերականգնմամբ:
ԵԱԶԲ վարչության նախագահի տեղակալ Մարատ Կուսաինովի հայտարարության համաձայն՝ 2020-2021 թվականներին Հայաստանի տնտեսության աճը կտատանվի 5,0 տոկոս պոտենցիալ մակարդակի մոտ: ՀՆԱ-ի ուժեղ դինամիկային կնպաստի ներդրումային միջավայրի բարելավման ոլորտում պետական նախաձեռնությունների իրականացումը, ինչպես նաեւ 2020 թվականին նախատեսված պետական ծախսերի ավելացումը:
ԵԱԶԲ-ի վերլուծաբանները նշում են, որ 2019թ. առաջին կիսամյակի մեծ մասն ինֆլյացիան ավելի ցածր էր ՀՀ Կենտրոնական բանկի նպատակային ինտերվալից (4+/-1,5%): Դրա դինամիկան որոշող գործոններից մեկը սննդամթերքի գների տատանումներն էին։ ԵԱԶԲ-ի կանխատեսման համաձայն, ինֆլյացիան կմոտենա ՀՀ ԿԲ-ի նպատակային ինտերվալի կեսին 2021 թ.վերջին՝ տնտեսության աճող ներքին պահանջարկի ազդեցության ներքո:
Զեկույցում նշվում է, որ ՀՀ Կենտրոնական բանկը 2019 թվականի հունվարին իջեցրել է վերաֆինանսավորման տոկոսադրույքը 0.25 տոկոսային կետով ՝ մինչև տարեկան 5,75 տոկոս 2019 թվականի հունվարին, և լրացուցիչ ՝ մինչև 5,5 տոկոս 2019 թվականի սեպտեմբերին ՝ գնաճի ցածր տեմպերի ֆոնին: ԵԱԶԲ վարչության փոխնախագահ Մարատ Կուսաինովի գնահատմամբ՝ ՀՀ ԿԲ-ի մոնետար քաղաքականությունը միջնաժամկետ հեռանկարում կպահպանի խթանող բնույթը:
Երկրի տնտեսության համար հիմնական ռիսկերը կապված են արտաքին պայմանների վատթարացման վտանգի հետ, մասնավորապես՝ ԱՄՆ-ի եւ Չինաստանի միջեւ առեւտրային կոնֆլիկտի ֆոնին: Դրանց իրականացման հետևանքով կարելի է սպասել Հայաստանից արտահանվող ապրանքների, նախեւառաջ գունավոր մետաղների եւ սննդամթերքի, մատակարարումների գների եւ ծավալների անկում, ինչպես նաեւ օտարերկրյա ներդրումների եւ դրամական փոխանցումների ներհոսքի նվազում: Ռիսկերի մեկ այլ աղբյուր է մնում արտադրության ծավալների և ներդրումների փոփոխականությունը տնտեսության այնպիսի ոլորտներում, ինչպիսիք են՝ հանքարդյունաբերությունը և գյուղատնտեսությունը ։