Արմինֆո.Հայաստանի պարենային մանրածախ առեւտուրը զարգանում է բացառապես "կերակրել" գաղափարախոսության ուղղությամբ, մինչդեռ, աշխարհի շատ երկրների արտադրողները վաղուց սպառողներին առաջարկում են ոչ թե արտադրանք, այլ լուծումներ:
ԱրմԻնֆո-ի թղթակցին այդպիսի կարծիք է հայտնել "Էքսպորտ Արմենիա" ասոցիացիայի համահիմնադիր, "Գագարին Ագրո" ընկերության վաճառքի և զարգացման բաժնի տնօրեն Աննա Բեկլյարովան՝ ներկայացնելով նախօրեին Մոսկվայում կայացած "Պրոդ-Էքսպո 2021" ցուցահանդեսի արդյունքների վերաբերյալ իր դիտարկումները:
"Հայկական արտադրանքի նկատմամբ հետաքրքրություն, անշուշտ, կա, բայց մեզանում խիստ կաղում է այն բանի ըմբռնումը, թե ինչ է ուզում շուկան, ինչ է այն առաջարկում։ Մեր մանրածախը խնդիր է դնում սպառողին կերակրել էժան ու զայրացած, և այդ առումով, ցավոք, մենք շատ հետ ենք մնում այլ երկրների արտադրողներից։ Մեր արտադրողը թուլացած վիճակում է, եւ մտածում է միայն այն մասին, թե ինչպես նվազեցնել ինքնարժեքը, այդ թվում ՝ հումքի հաշվին, եւ սովոր չէ այն բանին, թե ինչպես ճիշտ ձեւավորել առաջարկը, ինչպես ուսումնասիրել շուկան, ինչպես ճանաչել իր պոտենցիալ սպառողին", - ասել է փորձագետը:
Այս համատեքստում նա արձանագրել է, որ հայ արտադրողները անմրցունակ են ռուսական շուկայում, ուր արտահանվում է մեր արտադրանքի ավելի քան 80 տոկոսը։ Բեկլարովայի կարծիքով՝ դա կշարունակվի այնքան ժամանակ, քանի դեռ մենք չենք սովորել հարցին համակարգային եւ կառուցվածքային մոտեցում ցուցաբերե ։ "Բերեմ չորացրած մրգերի ամենասովորական օրինակը: Փաթեթավորված չրերը, պատկերավոր ասած, պարզապես փաթեթավորված հումք է, որը շատ առատ է ռուսական շուկայում։ Հնարավոր չէ առաջ անցնել Թուրքիայից գնով և ծավալով։ Իսկ, ասենք, չորացրած մրգերի հիման վրա պրոտեինային բատոնչիկը ավելի խորը վերամշակման արդյունք է, դա արդեն առողջ նախաճաշի լուծում է սպառողի համար: Մենք պետք է աշխատենք հենց այդպիսի ապրանքների ստեղծման, նեյմինգի, բրենդինգի ուղղությամբ ", - ընդգծել է մասնագետը։
Բացի այդ, Բեկլյարովան մատնանշել է սեփական արտադրանքը ներկայացնելու արտադրողների ունակության ոչ պատշաճ մակարդակը, այն դեպքում, երբ այն լավ որակի է։ Փորձագետը նշել է, որ ցածր բիզնես մշակույթի պատճառով շատ ռուսական դիստրիբյուտորներ, որոնց ղեկավարները սփյուռքի ներկայացուցիչներ են, կորցնում են իրենց հայրենակիցների հետ համագործակցելու ցանկությունը:
"Մենք կապերի խնդիր չունենք, մեզանում, պարզապես, բացակայում է այն բանի ըմբռնումը, թե ինչպես աշխատել մեր երկրում, պարզապես, բացակայում է բիզնես մշակույթը", - ամփոփել է նա: