Արմինֆո. ԵԱՏՄ-ի և Իրանի միջև ազատ առևտրի մասին համաձայնագրի ծրագրվող ստորագրումը խոսում է ուկրաինական իրադարձությունների սկզբից արդեն իսկ իրականացվող տնտեսական վերատեղաբաշխման ռազմավարությունն էլ ավելի ընդլայնելու Մոսկվայի ձգտման մասին։ Ինչն, անկասկած, նոր աշխարհատնտեսական հնարավորություններ է բացում նաև Հայաստանի առջև, որոնք կարելի է եւ պետք է օգտագործել: ԱրմԻնֆո-ին նման կարծիք է հայտնել էներգետիկ անվտանգության հարցերով փորձագետ, ք.գ.դ. Վահե Դավթյանը։
"ԵԱՏՄ-ի եւ Իրանի միջեւ կոոպերացիան, ինչպես մենք տեսնում ենք, արդեն ընթանում է, եւ ես բոլորովին չեմ բացառում, որ հետագայում Թեհրանը կարող է այդ կոոպերացիայի շրջանակներում հանդես գալ ԵԱՏՄ-ում բոլորովին նոր դերում: Ինչի դեպքում Մոսկվան միանգամայն նոր հնարավորություններ կստանա մերձավորարևելյան ուղղությամբ սեփական աշխարհատնտեսական ռազմավարության իրականացման համար։ Այդ ամենում, անկասկած, առանցքային նշանակություն ձեռք կբերի Հյուսիս-Հարավ միջազգային լոգիստիկ միջանցքը", - կարծում է նա։
Նման հեռանկարը, ըստ փորձագետի, Հայաստանի համար նշանակում է այդ միջանցքի ձեւավորման գործընթացում սեփական մասնակցության ակտիվացման այլընտրանք չունեցող հեռանկար։ Հատկապես, հաշվի առնելով դրա ոչ միայն տրանսպորտային-լոգիստիկ, այլեւ էներգետիկ եւ էլեկտրաէներգետիկական բաղադրիչը։ Վերջինն, ըստ Դավթյանի, թույլ է տալիս էներգետիկ հզորությունների ավելցուկ ունեցող Հայաստանին կառուցել սեփական էներգետիկ ռազմավարությունը և էլեկտրաէներգիայի արտահանումը այդ հիմքի վրա և նկատի ունենալով բացվող հեռանկարները։
Փորձագետն, այս լույսի ներքո, առանձնացրել է ԵԱՏՄ շրջանակներում նախատեսվող և հայկական էլեկտրաէներգիայի արտահանման համար բարենպաստ էլեկտրաէներգետիկ ինտեգրման միտումները ։ Որի մի մասն է կազմում 2025 թվականին նախատեսված ԵԱՏՄ միասնական էլեկտրաէներգետիկ շուկայի ստեղծումը։ Նրա գնահատմամբ՝ Հայաստանի ուղղակի ներգրավվածությունն այդ գործընթացներում լուրջ հնարավորություններ է բացում երկրի համար ԵԱՏՄ շուկայում և այժմ՝ արդեն Իրան էլեկտրաէներգիայի արտահանման համար։ Այս ամենը միասին, ըստ Դավթյանի, թույլ կտա էապես բարձրացնել Հայաստանի էներգետիկ անվտանգության մակարդակը։
"Ցավոք, վերջին շրջանում մենք տեսնում ենք վերը նշվածին միանգամայն հակառակ միտումներ։ Մասնավորապես՝ Հայաստանի ղեկավարության կողմից Արևելք-Արևմուտք միջանցքի գաղափարն առաջ մղելու փորձերի տեսքով, եւ դա՝ հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ այս նախագիծը Հյուսիս-Հարավ միջանցքի ուղղակի մրցակից է։ Այս նախագիծն ունի նաև այլ անվանում՝ "Զանգեզուրի միջանցք" և հանդիսանում է թուրք-ադրբեջանական, այսպես կոչված, "Խաղաղության օրակարգի" մի մասը՝ լիովին համապատասխանելով Անկարայի և Բաքվի աշխարհատնտեսական և աշխարհաքաղաքական շահերին։ ", - ամփոփել է Դավթյանը։