Արմինֆո. Հայաստանում արևային էներգետիկան և հիդրոէներգետիկան բազիսային դարձնելու համար պայմաններ ստեղծելու անհրաժեշտություն կա։ Այդ մասին հայտարարել է ՀՀ տարածքային կառավարման և ենթակառուցվածքների նախկին փոխնախարար Հակոբ Վարդանյանը՝ "Հայաստանի Հանրապետության էներգետիկ անվտանգություն. Մարտահրավերներ և լուծումներ " թեմայի շուրջ պաանելային քննարկման ժամանակ։
Նրա խոսքով՝ արևային էներգետիկան այսօր այն տեսքով, ինչպես ստեղծվում է, չի կարող աշխատել ինքնավար ռեժիմով, քանի որ դրա համար անհրաժեշտ են համապատասխան տեխնիկական լուծումներ, այդ թվում ՝ կուտակման համակարգերի կիրառում: ՀՀ կառավարությունն այդ պայմանները նախկինում չէր դրել։ Հայաստանում ավելի մեծ ուշադրություն է դարձվում նոր արևային էլեկտրակայանների կառուցմանը ՝ ներդրումների ներգրավմամբ: Հիմնականում, արևային էլեկտրակայանների արտադրած 450 մլն կՎտ/Ժ էլեկտրաէներգիայի շնորհիվ զգալիորեն նվազել են ջերմային բլոկներում էլեկտրաէներգիայի արտադրության համար անհրաժեշտ գազի ծավալները: Սակայն, ինչպես կարծում է նախկին պաշտոնյան, եկել է կարգավորման նոր գործիքների կիրառման ժամանակը։
Պակաս կարեւոր չէ, ինչպես նշել է Վարդանյանը, բիզնես համայնքի համար պայմաններ ստեղծել կուտակման համակարգերում ներդրումներ ներգրավելու համար։ Ընդ որում, այս հարցը պետք է հնարավորինս արագ լուծել, քանի որ հակառակ դեպքում, նույնիսկ ամենաժամանակակից էլեկտրահաղորդման գծերի առկայության դեպքում, խնդիրն իր լուծումը չի ստանա ։ Պետական սուբսիդավորման ծրագրերի կամ անհատական նախագծերի կիրառումը տվյալ դեպքում չի օգնի դրա լուծմանը, անհրաժեշտ են նոր գործիքներ վերը նշված համակարգերում ներդրումներ ներգրավելու համար։
Նշենք, որ ՀՀ կառավարությունը նախատեսում է մինչև 2030 թվականը երկրի էներգաբալանսում արևային էներգիայի տեսակարար կշիռը 0,3% - ից հասցնել 15% - ի: Երկիրն ունի արևային էներգիայի մեծ ներուժ. արևային էներգիայի ներհոսքի միջին տարեկան արժեքը հորիզոնական մակերեսի 1 քմ-ի համար կազմում է 1720 կՎտժ/քմ, իսկ հանրապետության տարածքի մեկ քառորդը' արևային էներգիայի պաշարներ' տարեկան առնվազն 1850 կՎտժ/քմ ինտենսիվությամբ: Սակայն կուտակիչ կայանների բացակայությունը խոչընդոտում է երկրի էներգետիկայի այս հատվածի զարգացմանը։