Արմինֆո. ՀՀ կառավարությունը՝ ի դեմս Շրջակա միջավայրի նախարարության, առաջարկում է վեցամսյա արգելք սահմանել Հայաստանի Հանրապետության տարածքից սիգի ձկնկիթի արտահանման համար: Նախորդ որոշումը գործել է 2025 թվականի հունվարի 2-ից մինչեւ հուլիսի 2-ը։ Նախագիծը հրապարակվել է իրավական ակտերի միասնական պորտալում:
Ինչպես ասվում է փաստաթղթի պարզաբանման մեջ, որոշման ընդունման անհրաժեշտությունը բխում է Հայաստանի Հանրապետության պարենային անվտանգության, Սևանա լճի կենսաբանական ռեսուրսների կայուն օգտագործման և կենսաբազմազանության պահպանման պահանջներից:
<Սևանա լճում սիգի արդյունաբերական որսի կարգավորման գործընթացի արդյունքում վերջին տարիներին նկատվում է Սևանա լճում սիգի կենսազանգվածի աճ (2019 թվականին ՝ 2668 տոննա, 2020 թվականին ՝ 2345 տոննա, 2021 թվականին ՝ 5348 տոննա, 2022 թվականին ՝ 4700 տոննա, 2023 թվականին ՝ 3974 տոննա), ինչը հնարավորություն է տալիս փոքր քանակությամբ արդյունագործական ձկնորսություն իրականացնել (2020 թվականին ՝ 300 տոննա, 2021 թվականին՝ 300 տոննա, 2022 թվականին՝ 600 տոննա, 2023 թվականին՝ 600 տոննա, 2024 թվականին 679 տոննա, և 314 տոննա՝ մինչև 2025 թվականի հունիսի 1 - ը):
Սակայն, վերջին տարիներին սիգի կենսազանգվածի աճի միտումը դեռևս չի ապահովում լճում վայրի ձկնատեսակների նորմալ աճ և օպտիմալ քանակ (ըստ որոշ գիտական տվյալների՝ ընդհանուր պաշարները կազմում են մինչև 10,000 տոննա, արդյունաբերական ձկնորսությունը՝ մոտ 2000 տոննա և ավելին): Վերոգրյալի հիման վրա կարելի է փաստել, որ Հայաստանի Հանրապետությունում մինչ օրս չկա այնպիսի վայրի ձկնատեսակ, որի ձկնկիթն ունենա արտադրական նշանակություն, քանի որ դեռևս անհրաժեշտ է մշտապես ավելացնել ձկնատեսակների ծավալները:
Հաշվի առնելով վերջին տասնամյակների ընթացքում լճի վրա մարդածին մեծ բացասական ազդեցությունը և կենսառեսուրսների նկատմամբ ձևավորված սպառողական վերաբերմունքը, հնարավոր բացասական հետևանքները կանխելու համար, ելնելով արդյունաբերական բարձր արժեք ունեցող վայրի ձկների պահպանությունն ու բնականոն վերարտադրությունը կազմակերպելու անհրաժեշտությունից, սույն իրավական ակտով նախատեսվում է արգելք սահմանել Հայաստանի Հանրապետության տարածքից սիգի ձկնկիթի արտահանման վրա", - ասվում է փաստաթղթում:
Սույն որոշումն ուժի մեջ է մտնում 2025 թվականի հուլիսի 2-ից և գործում է վեց ամիս։