Արմինֆո. Հայաստանի կուտակային հիմնադրամների միջոցները չափազանց անարդյունավետ են օգտագործվում։ Այդ մասին փետրվարի 11-ին ԱԺ լիագումար նիստում հայտարարել է ԱԺ ընդդիմադիր "Հայաստան" խմբակցության պատգամավոր Արթուր Խաչատրյանը։
Նա նշել է, որ 1974 թվից հետո ծնված քաղաքացիների միջոցները տնտեսության իրական հատված ուղղելու փոխարեն դրանց մեկ երրորդը դուրս է բերվում արտերկիր, իսկ մյուսը բաշխվում է պետության ներսում, ընդ որում, բաշխվում է շատ անհաջող ՝ վարկային ավանդների տեսքով երկրի առևտրային բանկերում, որտեղ գերակշռում են սպառողական վարկերը: "Մարդը ֆինանսական ռեսուրսներ չունի, բայց ուզում է Iphone գնել, ես չգիտեմ, թե դա ինչով է նպաստում երկրի տնտեսության զարգացմանը։ Իհարկե, այդ ապրանքը վաճառողի վրա ազդում է, բայց տնտեսության վրա ոչ մի ազդեցություն չի ունենում։ Ավելին, այն դեպքում, երբ նույն անձը չի կարողանում դուրս գալ վիճակից, որպեսզի վճարի ներգրավված վարկը, պետությունն անհասկանալի պատճառներով որոշում է օգնել նրան", - ասել է պատգամավորը։
Նա հավելել է, որ քաղաքացիների միջոցները խելամիտ ծավալներով պետք է ուղղել տնտեսության իրական հատվածի զարգացմանը, ինչը կնպաստի նաև կենսաթոշակային հիմնադրամների զարգացմանը, որոնք իրենց էությամբ սպեկուլյատիվ կառույցներ չեն:
Այդ առնչությամբ ՀՀ Կենտրոնական բանկի նախագահի տեղակալ Արմեն Նուրբեկյանն ընդգծել է, որ կենսաթոշակային կուտակումների արտահանումը երկրի սահմաններից դուրս կենսաթոշակային հիմնադրամների գործունեության դիվերսիֆիկացման հիմնարար ուղղություններից մեկն է: Այդ ուղղություններից մեկը ԱՄՆ արժեթղթերի ձեռք բերումն է, որին նախատեսվում է ուղղել ֆինանսական ռեսուրսների շուրջ 30 տոկոսը՝ ներկայիս 15 տոկոսի փոխարեն։ Դրանով իսկ, ինչպես հայտարարել է Նուրբեկյանը, Հայաստանի կենսաթոշակային հիմնադրամները հնարավորություն ունեն ներգրավվելու ԱՄՆ ֆոնդային բորսաներում, որոնք վերջին մի քանի տարիների ընթացքում ռեկորդային ցուցանիշներ են գրանցում։
ԿԲ փոխնախագահն ընդգծել է, որ Հայաստանի Հանրապետությանը հաջողվել է տնտեսել 1 տրլ դրամ (մոտ 2,5 մլրդ դոլար), որը հաջողվել է ձեւավորել վարկային ավանդների տոկոսադրույքների նվազեցման հաշվին, որոնք նախկինում կազմում էին 40 տոկոս, իսկ այսօր՝ 20 տոկոս: Մինչդեռ, խնայված միջոցների առկայությունը կենսաթոշակային ֆոնդերի զարգացման ամենակարևոր բաղադրիչներից մեկն է։
Նշենք, որ ԱԺ լիագումար նիստում երկրորդ եւ վերջնական ընթերցմամբ քննարկվում են "Կուտակային կենսաթոշակների մասին" օրենքում կատարված փոփոխությունները, որոնք թույլ կտան մեղմել կենսաթոշակային հիմնադրամների կողմից ներդրումների որոշ սահմանափակումներ, որոնց առկայությունը թույլ չի տալիս կենսաթոշակային ֆոնդերի միջոցներն ամբողջությամբ ուղղել տարբեր ներդրումային նախագծերին, ներառյալ ենթակառուցվածքների զարգացումը, ինչպես նաև տնտեսության այլ ոլորտների ֆինանսավորումը: Հայաստանում ներդրումային նախագծերը, հիմնականում, ֆինանսավորվում են ոչ հրապարակային (բորսայում չցուցակված) ֆինանսական գործիքների միջոցով: Միևնույն ժամանակ, ոչ հրապարակային (չցուցակված) գործիքներում ներդրումներ կատարելու հնարավորությունն ապահովվում է միայն անուղղակիորեն այլ ներդրումային գործիքների միջոցով, ինչը սահմանափակում է բնակչության կենսաթոշակային կուտակումները տնտեսության մեջ ներդնելու հնարավորությունը, նվազեցնում է հիմնադրամների կառավարման արդյունավետությունը և դրանց բարձր եկամուտների ստացումը:
Օրենքում առաջարկվող փոփոխությունները թույլ կտան ընդլայնել կենսաթոշակային կուտակային հիմնադրամների կողմից ներդրումների հնարավորությունները՝ հիմնադրամի միջոցները տարբեր ֆինանսական գործիքների կիրառման միջոցով ուղղելով ՀՀ տնտեսության ֆինանսավորմանը: Ներկայումս գործող օրենքում առկա է դրույթ, համաձայն որի, կենսաթոշակային ֆոնդի կառավարիչն իրավունք չունի կառավարելու մասնագիտացված ներդրումային ֆոնդ: Մինչդեռ, Հայաստանի տնտեսությունում կան ֆինանսավորման կարիք ունեցող ճյուղեր, և այդ ներդրումային նախագծերը կարելի է ֆինանսավորել ներդրումային ֆոնդերի հաշվին: Միևնույն ժամանակ, պարտադիր կենսաթոշակային ֆոնդերի կառավարիչներն ունեն տարբեր ներդրումային ֆոնդեր կառավարելու մասնագիտական ունակություններ: Ուստի, օրենսդրական խոչընդոտների վերացումը թույլ կտա օգտագործել այդ հնարավորությունները՝ խթանելով ներդրումները տնտեսության իրական հատվածում։
Ներկայումս կենսաթոշակային հիմնադրամների համար սահմանված որոշ ներդրումային սահմանաչափեր բացասական ազդեցություն են գործում դրանց կառավարման արդյունավետության վրա: Մասնավորապես, պահպանողական ֆոնդերի համար մասնաբաժնային արժեթղթերում ներդրումների փոքր սահմանը ՝ 25%, թույլ չի տալիս ֆոնդերին օգտվել երկարաժամկետ հեռանկարում բարձր և կայուն եկամտաբերություն ապահովելու հնարավորությունից: Այժմ առաջարկվում է այդ շեմը հասցնել 35 տոկոսի։