Արմինֆո. Հայաստանը կհրաժարվի պետական գնումների համակարգում ԵԱՏՄ երկրների ապրանքների համար արտոնությունների տրամադրման վերաբերյալ որոշումից: Այդ մասին հաղորդել է ֆինանսների նախարար Վարդան Արամյանը «Օրենսդրական փոփոխություններ գնումների համակարգում» թեմային նվիրված սեմինարի ժամանակ, որը կազմակերպել էր Ֆինանսների նախարարությունը` Գերմանիայի միջազգային համագործակցության միության աջակցությամբ:
Ավելի վաղ Հայաստանի կառավարությունը հավանություն էր տվել որոշմանը, որի համաձայն, եթե գնվող ապրանքի առավելագույն գնի պահանջվող քանակի ածանցյալը 70 անգամ չի գերազանցում գնումների բազային միավորը, ապա, գնվող ապրանքի մասով, գնային առաջարկությունների գնահատման և համեմատության ընթացքում ԵԱՏՄ անդամ պետություններին արտադրություն առաջարկող հայտամրցույթի մասնակիցները գնի 15% առավելություն են ստանում:
Ինչպես կարծում է նախարարը, ԵԱՏՄ արտադրողին առավելություն տալ` կնշանակի խտրականություն առաջացնել, ինչն անթույլատրելի է ինչպես ԵԱՏՄ իրավապայմանագրային, այնպես էլ ԱՀԿ տեսանկյունից: Նրա ասելով, իրականում ստացվել է, որ չունենալով հայրենական արտադրանքի խթանման իրավունք, հակախտրական պահանջների տեսանկյունից, միաժամանակ պետությունը պետք է տեղի հարկատուի հաշվին 15% թանկ վճարի ԵԱՏՄ անդամ այլ երկրի արտադրողի ապրանքի դիմաց` աջակցելով օտարերկրյա արտադրողի ապրանքի ներմուծմանը:
Ամեն դեպքում, ինչպես նշել է նախարարը, գնումներն իրականացվում են հարկատուների միջոցներով և պետք է հետապնդեն նվազագույն ծախսերի դեպքում առավելագույն արդյունք ապահովելու նպատակ: «Ինչու՟ ես պետք է 15%-ով ավելի թանկ վճարեմ Ղազախստանի արտադրողի ապրանքի դիմաց, եթե կարող եմ նույն գնով կամ ավելի էժան գնել Եվրոպայում: Կարծում եմ, որ մեր ռեսուրսների սահմանափակության պայմաններում Հայաստանը պետք է ավելի նպատակահարմար օգտագործի դրանք», - հայտարարել է ֆինանսների նախարար Վարդան Արամյանը: Նրա ասելով, այդ որոշումը, ամենայն հավանականությամբ, կընդունվի կառավարության առաջիկա նիստում:
Ինչ վերաբերում է գնումների համակարգի շրջանակում տեղական ապրանքների և ծառաությունների համար հնարավոր արտոնություններին, ապա, ինչպես նշել է նախարարը, փորձը ցույց է տալիս, որ պետական գնումները հայրենական արտադրության խթանման լավագույն գործիքը չեն: Արամյանի ասելով, ավելի հարմար գործիք կարող են լինել ապահովագրության համակարգը, վարկերի սուբսիդավորումը կամ վենչուրային հիմանդրամների ստեղծումը: «Տեղական արտադրողին պետական գնումների միջոցով նման առավելություններ տալը վտանգավոր է: Դա նույնն է, ինչպես տնտեսավարող սուբյեկտին թմրանյութի վարժեցնելը», - պարզաբանել է նա: